Na lang wikken en wegen, hebben we dan toch maar de knoop doorgehakt - we worden gastgezin voor AFS. Eigenlijk komt het helemaal niet uit natuurlijk - verbouwing moet nog beginnen, de logeerkamer staat op het punt badkamer te worden, het huis verkeert regelmatig in staat van chaos.... maar aan de andere kant kunnen we altijd een reden bedenken waarom het niet zou passen.
Met de herinneringen uit ons eigen AFS jaar in het achterhoofd en vooral terugdenkend aan mijn geweldige gastfamilie in New Jersey, bedenken we dat we het ook belangrijk vinden anderen dezelfde kans te geven op een bijzonder AFS jaar. Bovendien wil dochter S. binnenkort ook op uitwisseling en we weten dat het programma valt en staat met gastvrije gezinnen die een leergierige tiener een jaar op willen nemen in het gezin. We hopen dat er straks aan de andere kant van de wereld ook voor haar een gezin klaar staat.
In overleg met AFS hebben we gekozen voor de 16 jarige F. uit Indonesie. Ze lijkt qua uitstraling en openheid goed aan te sluiten bij S., zou ook het gymnasium wel aan moeten kunnen want is thuis een zeer goede leerling met hoge cijfers en we eten toch al weinig varkensvlees, dus haar dieet is geen probleem.
Nadat we het bericht hebben gekregen dat de plaatsing hier rond is, wachten we nog tot na het weekend met contact opnemen. Ten slotte zou het wel mooi zijn als ook F. het officiele bericht via de lokale AFS organisatie krijgt. Maar maandagmiddag merken we op facebook dat het bericht bij haar nog niet binnen is en we besluiten de stoute schoenen aan te trekken: S. stuurt een tweet: "Hey zus, Hoe gaat het met jou?" terwijl ik een vriendschapsverzoek verstuur via Facebook. Arme F. heeft 2 seconden nodig om van de schok te bekomen.... en voor we het weten, zitten we te chatten en te tweeten met F en vervolgens ook haar vader en moeder. Het eerste contact verloopt geweldig. F. antwoordt in een mix van Engels en Nederlands. En wij sturen gauw wat links, foto's en omschrijvingen zodat ze een beetje weet waar ze terecht komt.
Sinds het eerste contact, nu ruim een week geleden, hebben we regelmatig gesprekjes op internet. We krijgen een eerste beeld bij ons nieuwe gezinslid en ze lijkt inderdaad de spontane en gezellige AFSer die we ook zagen in haar aanmelding. De zusjes maken alvast plannen om straks samen Groningen op stelten te zetten. Wij zijn onderstussen begonnen met het uit- en weer inruimen van de kamer die straks F's eigen plekje in huis wordt. F. is nu eerst het suikerfeest aan het vieren en gaat dan proberen haar koffer zo gunstig mogelijk in te pakken. 9 september komt ze aan op Schiphol en op 11 september mogen wij haar oppikken in Soest waar ze een orientatiekamp zal hebben.
En dan kan het echt beginnen: het wennen aan elkaar, een heleboel "eerste keren" voor F. , het geregel van papieren , maar vooral een hopelijk mooi en bijzonder AFS jaar voor ons allemaal. We weten door eigen ervaring dat we ups en ook downs zullen meemaken, maar we zijn er klaar voor.
Koffiekwast
Geen opmerkingen:
Een reactie posten